ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ
- Αξιοποίηση της υψηλής κατάρτισης του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας και ιδίως των νέων. Το πολύ καλά καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό είναι καιτο παραγωγικό υποκείμενο στο οποίο θα βασιστεί η ανάκαμψη της χώρας.
- Ανάπτυξη πολιτικών επιστροφής, καθώς και ένα συγκροτημένο σχέδιο απασχόλησης των νέων επιστημόνων που έχουν οδηγηθεί για εργασία ή σπουδές στο εξωτερικό τα χρόνια της κρίσης. Οι Έλληνες/ίδες επιστήμονες του εξωτερικού δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται μόνο ως απώλεια, αλλά και ως ένα σπουδαίο κεφάλαιο, το οποίο μπορεί να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο, αν ενταχθεί σε ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης.
- Ενίσχυση των νέων που ασκούν ελεύθερα επαγγέλματα και διευκόλυνση εισόδου στον επαγγελματικό στίβο μέσα από ένα πλέγμα φορολογικών και 37 ασφαλιστικών ελαφρύνσεων, καθώς και χρημοτοδοτικών εργαλείων και προγραμμάτων (π.χ ΕΣΠΑ).
- Δημιουργία δημόσιων και δωρεάν δομών παροχής συμβουλών και καθοδήγησης, οργανωμένων ανα κλάδο, για την στήριξη των νέων επαγγελματιών
- Αξιοποίηση των διαθέσιμων ευρωπαϊκών πόρων (ΕΣΠΑ κ.α.) και ανάπτυξη εγχώριων πολιτικών και δράσεων με έμφαση τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων ως βασικό εργαλείο για την ανάπτυξη της καινοτομίας και την αύξηση της απασχόλησης.
- Σύνδεση της παραγωγής με την επιστημονική γνώση και έρευνα. Αξιοποίηση των ερευνητικών αποτελεσμάτων δημόσιων οργανισμών (πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα) και διασύνδεσή τους, με στόχο την ανάπτυξη καινοτόμων λύσεων, πρακτικών και προϊόντων σε συγκεκριμένους κλάδους και τομείς προτεραιότητας με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας.
- Συγκρότηση συνεργατικών δομών που θα αξιοποιούν τις συνέργειες των γνωστικών αντικειμένων και κλάδων, θα ενισχύουν τη βιωσιμότητά τους και τη διαπραγματευτική της ισχύ και θα λειτουργούν αντιπαραθετικά στις μεγάλες εταιρείες και αλυσίδες. (πχ ενεργειακοί, καταναλωτικοί, μεταποιητικοί συνεταιρισμοί κλπ). Επίσης μπορούν να διερευνήσουν διαφορετικούς, συλλογικούς δρόμους επιχειρηματικότητας και να ανιχνεύσουν εναλλακτικές προσεγγίσεις στην αλυσίσα πρώτων υλών, παραγωγής, εμπορίου και κατανάλωσης.
- Η ανάπτυξη δεν μπορεί να είναι βιώσιμη αν δεν στηρίζεται σε ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος – εγγυητή της κοινωνικής συνοχής και σε πολιτικές αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου.
- Ριζικός μετασχηματισμός και ανανοηματοδότηση του ρόλου του κράτους και της δημόσιας διοίκησης, αφενός μέσα από την βελτίωση της λειτουργίας του και αφετέρου με την συμμετοχή των κοινωνικών και παραγωγικών υποκειμένων στο σχεδιασμό και την εφαρμογή των δημόσιων πολιτικών
- Αναβάθμιση του εποπτικού και ελεγκτικού ρόλου του κράτους, μέσα από μια αναβαθμισμένη λειτουργία που δεν θα παράγει τη γραφειοκρατία και τα συστήματα διαπλοκής και διαφθοράς, αλλά θα θέτει και θα εγγυάται σαφείς κανόνες για τη λειτουργία της ιδιωτικής οικονομίας και την πραγματοποίηση ιδιωτικών επενδύσεων.
- Προστασία και αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και όχι το ξεπούλημά της
- Ολοκληρωμένη και συνεκτική στρατηγική για την ανάπτυξη της βιομηχανίας, με στόχευση προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας που ενσωματώνουν την παραγόμενη γνώση, έρευνα και καινοτομία.
- Στήριξη στην αρχή της περιφερειακής σύγκλισης της χώρας με συστηματική προσπάθεια για την μείωση των αποκλίσεων και ανισορροπιών που επικρατούν στην επικράτειά της.
- Στήριξη της νησιωτικότητας, μέσα από στοχευμένα μέτρα ενίσχυσης των παραγωγικών δραστηριοτήτων στα νησιά.
- Πλουραλισμό στην παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών σε αντίθεση με την «μονοκαλλιέργεια» του ιδιωτικού τομέα που επιβάλλει η σημερινή νεοφιλελεύθερη πολιτική
- Πολιτικές αύξησης της αυτάρκειας και ασφάλειας της χώρας, μέσα από την κάλυψη της εσωτερικής ζήτησης αγαθών και την μείωση των εισαγωγών. Ταυτόχρονα, είναι αναγκαία η ανάπτυξη πρακτικών και αμοιβαία επωφελών παραγωγικών συμμαχιών και συγκλίσεων τόσο με τις χώρες της Ε.Ε όσο και με άλλες χώρες διεθνώς.