Η 25η Νοέμβρη αποτελεί μέρα αφιερωμένη σε όλες τις αδερφές μας που γνώρισαν από πρώτο χέρι τι σημαίνει έμφυλη βία. Σε όλες τις αδερφές μας που γνώρισαν τη βία από το χέρι του πατέρα τους, του άντρα τους, του συντρόφου, του αφεντικού τους, ακόμα και του ίδιου του κράτους. Σε όλες τις αδερφές μας που τα ονόματά τους γράφονται καθημερινά σε μια λίστα κακοποιήσεων, βιασμών, γυναικοκτονιών, που δεν έχει όριο και γεμίζει συνεχώς. Σε όσες δεν είναι πια εδώ, αλλά και σε όσες μένουν πίσω απέναντι σε ένα σύστημα συγκάλυψης και ασυδοσίας, που επιστρατεύει όλα του τα μέσα για τις κάνει να σωπάσουν, για να τις συνθλίψει.
Οι γυναικοκτονίες και οι βιασμοί, ως οι έσχατες εκφάνσεις της έμφυλης καταπίεσης, δεν αποτελούν δυστυχώς μόνο σύγχρονο φαινόμενο, αλλά αντίθετα μία πραγματικότητα του κυρίαρχου πατριαρχικού μοντέλου κοινωνικής αναπαραγωγής με πάρα πολλά θύματα. Ξέρουμε πως η έμφυλη βία δεν γνωρίζει τάξη, φυλή, εισοδηματικά κριτήρια ή εκπαιδευτικό υπόβαθρο. Πλήττει συχνότερα αδερφές μας με πολλαπλές ευαλωτότητες, που σχετίζονται με την έκφραση και τα χαρακτηριστικά φύλου, την καταγωγή ή την αναπηρία. Τα θύματα αποτελούν στην πλειοψηφία τους γυναίκες και θηλυκότητες καταπιεσμένες, που προσπαθούν να απεμπλακούν από τα δεσμά των ανθρώπων που τις κακοποιούν και εν τέλει υφίστανται τις συνέπειες της προσπάθειας να σηκώσουν κεφάλι απέναντι στους δυνάστες τους που τις θέλουν ιδιοκτησία τους και ανίκανες να τους αμφισβητήσουν. Όλα αυτά ενάντια σε ένα αυταρχικό κράτος, που υποθάλπει και συντηρεί την ίδια την πατριαρχία, ενισχύει διαρκώς τις ταξικές ανισότητες, ενώ ταυτόχρονα τα ΜΜΕ κανιβαλίζουν τα θύματα και ξεπλένουν την κουλτούρα του σεξισμού.
Στη χώρα μας που κατέχει ένα τρομακτικό ρεκόρ γυναικοκτονιών, που βλέπουν το φως της δημοσιότητας τα τελευταία χρόνια, που αναδύονται κυκλώματα μαστροπείας ανήλικων παιδιών, που ξεπλένει βιαστές γόνους ευγενών και σιωπά τα θύματα, που το ίδιο το κράτος και η αστυνομία βιάζουν, πιστεύουμε πως το κοινωνικό και θεσμικό πλαίσιο πρέπει να αλλάξει. Στο πλαίσιο αυτό η κυβέρνηση της ΝΔ όλα τα χρόνια της διακυβέρνησής της έχει δείξει το χαρακτήρα της λειτουργώντας αναχρονιστικά, χαϊδεύοντας τα συντηρητικότερα αντανακλαστικά της ελληνικής πατριαρχίας, στεκόμενη απέναντι στο ελληνικό metoo, ψηφίζοντας το νόμο της συνεπιμέλειας, διοργανώνοντας συνέδρια γονιμότητας και αφήνοντας ανενόχλητη την εκκλησία να κάνει κηρύγματα κατά των αμβλώσεων, και μητροπολίτες να ισχυρίζονται ότι καμία γυναίκα δεν βιάζεται εκτός αν το θέλει.
Η σπουδαιότητα της φετινής 25ης Νοέμβρη όμως για μας ξεπερνάει τα ελληνικά σύνορα και στέκεται αλληλέγγυα πλάι στις αδελφές μας στο Ιράν που μέσα σε ένα βαθιά θεοκρατικό σύστημα όρθωσαν τα στήθη τους διεκδικώντας το αυτονόητο, να ζουν ελεύθερες. Κάτι το οποίο εξακολουθούν να πληρώνουν με τις ίδιες τους της ζωές από ένα κράτος που τις καταδικάζει σε θάνατο, τις δολοφονεί και τις βιάζει. Εμείς είμαστε και θα είμαστε δίπλα τους όταν εξεγείρονται, όταν διεκδικούν.
Είμαστε μαζί με τις αδερφές μας που καταγγέλλουν. Είμαστε δίπλα τους όταν τολμούν να βγουν μπροστά με δύναμη το τραύμα τους. Είμαστε πολλές και θα γίνουμε οι φωνές τους.
Κόντρα στη λογική αυτή και μαζί με ένα δυναμικό και συσπειρωμένο φεμινιστικό κίνημα γινόμαστε πολλές και όλες μαζί ενώνουμε τις φωνές μας, σπάμε το φόβο και διεκδικούμε μεταξύ άλλων:
- Νομική κατοχύρωση του όρου γυναικοκτονία ως επιβαρυντική περίσταση στο έγκλημα της ανθρωποκτονίας.
- Ενίσχυση των υπαρχουσών και δημιουργία νέων δομών στήριξης κακοποιημένων γυναικών και των παιδιών τους σε κάθε γειτονιά και βελτίωση του νομικού πλαισίου ώστε να διασφαλίζεται η αυτοδιάθεση του σώματος των γυναικών
- Ενιαίο νόμο για τη βία κατά των γυναικών που θα καλύπτει τη βία στην οικογένεια και κάθε μορφής συμβίωσης , την εργασία και την κοινωνία.
- Υλοποίηση προγραμμάτων για την πρόληψη της έμφυλης βίας, που θα απευθύνονται σε εκπαιδευτικούς, γονείς, μαθητικό και νεανικό κοινό, με στόχο την άρση των έμφυλων στερεοτύπων και την ειρηνική επίλυση διαφορών και ενσωμάτωσης των ζητημάτων της έμφυλης ισότητας στο σχολικό πρόγραμμα.
- Διαχωρισμός Εκκλησίας- Κράτους γιατί η εκκλησία δεν μπορεί να ασκεί την επιρροή της και να έχει λόγο για τα σώματά μας.
- Δωρεάν πρόσβαση στις μεθόδους αντισύλληψης, στις μεθόδους τεχνητής διακοπής κύησης
- Δωρεάν παροχή ειδών υγιεινής σε όσα άτομα έχουν έμμηνο ρύση και θεσμοθέτηση αδειών για όλα τα άτομα τις ημέρες περιόδου.
- Στελέχωση της αστυνομίας με ειδικούς ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς, όπου θα παραπέμπονται όσες καταγγέλλουν κακοποιητική συμπεριφορά. Εκπαίδευση των αστυνομικών ώστε να αποβάλλουν την δική τους σεξιστική συμπεριφορά και πρακτική και επιβολή ποινών για όσους δεν συμμορφώνονται. Ενίσχυση της ιατροδικαστικής υπηρεσίας 24ωρη λειτουργία της κυρίως για θύματα βιασμού, όλες τις μέρες του χρόνου.
- Επανίδρυση του ΣΕΠΕ, με στόχο την προστασία των εργαζόμενων γυναικών στον χώρο δουλειάς του από παραβιαστικές/κακοποιητικές συμπεριφορές αλλά και την εξασφάλιση της ισότιμης πληρωμής τους, καθώς το εισόδημα συχνά καθορίζει την οικονομική εξάρτηση σε μια κακοποιητική σχέση. Αντίστοιχα αύξηση των επιδομάτων και της κρατικής στήριξης σε μονογονεϊκές οικογένειες.
- Αποσυμφόρηση των προσφυγικών camps, επιτάχυνση της διαδικασίας ασύλου και δημιουργία ειδικών δομών φιλοξενίας για τις προσφύγισσες οι οποίες έχουν πέσει θύμα κακοποίησης εδώ ή στην χώρα τους.
- Κατάργηση του νόμου 4800/2021 περί υποχρεωτικής συνεπιμέλειας.
- Πλήρης εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης που αφορά την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών.
Αθήνα| Πλ. Κλαυθμώνος – 18.00
Θεσσαλονίκη| Άγαλμα Βενιζέλου – 19.00
Πάτρα| Πλ. Γεωργίου – 18.00
