Απόφαση της 6ης Συνόδου του Κεντρικού Συμβουλίου

Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ

Ακρίβεια

Η ακρίβεια είναι το πρόβλημα που απασχολεί κυρίαρχα την επικαιρότητα και την κοινωνική πλειοψηφία. Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ που δημοσιεύθηκε τις προηγούμενες ημέρες και παρά τις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού για την καταπληκτική ποιότητα ζωής στην χώρα μας, συνυπολογίζοντας το εξαιρετικά υψηλό κόστος διαβίωσης, η Ελλάδα έχει το δεύτερο χαμηλότερο κατά́ κεφαλήν εισόδημα στην ΕΕ. Η δραματική συρρίκνωση του βιοτικού επιπέδου της πλειονότητας των Ελλήνων και ειδικά των νέων, καθώς να μην ξεχνάμε ότι παραμένουμε πρωταθλητές στην ανεργία των νέων σε όλη την Ευρώπη, ορίζει την πραγματικότητα και δημιουργεί συνθήκες ασφυξίας στον κοινωνικό ιστό. Την ίδια ώρα που η πλειονότητα των νοικοκυριών και των νέων ανθρώπων παλεύουν να βγάλουν τον μήνα με πενιχρούς μισθούς, οι ευνοούμενοι της κυβέρνησης Μητσοτάκη, «τα δικά τους παιδιά» θησαυρίζουν μέσω της αισχροκέρδειας των υπέρογκων μπόνους, και της μη φορολόγησης των εταιριών ενέργειας και πετρελαίου.

Η αύξηση του κατωτάτου μισθού κατά́ 9,7% το 2022 είναι μία εξώφθαλμη κοροιδία, την ώρα που ο πληθωρισμός «τρέχει» με 11% και την απώλεια αγοραστικής δύναμης του κατωτάτου μισθού́ να είναι ίση με 18%. Παράλληλα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δε δείχνει καμία διάθεση να στηρίξει ουσιαστικά τους χαμηλόμισθους, τους νέους και τις νέες που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν ακόμα και στα βασικά τους έξοδα, ενώ προσπαθεί να φτιάξει μία επίπλαστη πραγματικότητα ευφορίας και ευδαιμονίας μέσα από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ . Τα κουπόνια λίγων ευρώ που εξήγγειλε για τους λογαριασμούς ρεύματος μπορούμε να τα δούμε μόνο ως ένα ακόμα φθηνό κόλπο, μετά τα 13 ευρώ για τα καύσιμα, που δόθηκαν στις αρχές Μαΐου.

Δεν είναι τυχαίο πως η συμμετοχή́ των κοινωνικών παροχών στις πρωτογενείς δαπάνες του Δημοσίου για το 2021 ανήλθε στο 41,2%, καταγράφοντας πτώση 6,9 ποσοστιαίων μονάδων σε σχέση με το 2019, παρά το γεγονός πως μεσολάβησε και η επέλαση της πανδημίας του κορωνοϊού. Είναι βέβαιο πως οι συνέπειες της ακρίβειας σε όλους τους τομείς, στη σίτιση, τη στέγαση και την ενέργεια πρόκειται να ενταθούν το επόμενο διάστημα, βρίσκοντας την κοινωνική πλειοψηφία ευάλωτη και απροστάτευτη, με επιλογή Μητσοτάκη.

Απέναντι σε αυτή τη δυστοπική πραγματικότητα ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ προσπαθεί να σταθεί με προτάσεις προς όφελος των πιο ευάλωτων στρωμάτων και ελάφρυνσης της κοινωνικής πλειοψηφίας. Η πρόταση νόμου αναφορικά με την οριζόντια μη καταβολή του ποσού της ληστρικής ρήτρας αναπροσαρμογής έπεσε, όπως αναμενόταν, στο κενό, καθώς η κυβέρνηση αδιαφορεί πλήρως για την επιβίωση του λαού. Διεκδικούμε την άμεση φορολόγηση των υπερκερδών των εταιριών ενέργειας και την απόδοση των χρημάτων αυτών πίσω στο δημόσιο ταμείο, ώστε να αξιοποιηθούν για το κοινωνικό κράτος και τα μέτρα ελάφρυνσης. Διεκδικούμε την άμεση περικοπή του ειδικού φόρου στα καύσιμα και την θέσπιση πλαφόν στις τιμές της ενέργειας στα πρότυπα της Ισπανίας και της Πορτογαλίας. Διεκδικούμε οριζόντια μέτρα ελάφρυνσης και μείωση του ΦΠΑ σε όλα τα άμεσα καταναλωτικά αγαθά και τρόφιμα ώστε να αποφύγουμε μία ευρεία ενεργειακή και επισιτιστική κρίση του πληθυσμού.

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ σε θέσεις μάχης – Για την πολιτική αλλαγή

Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη καταρρέει και βιώνει όλο και μεγαλύτερη φθορά λόγω των πολιτικών επιλογών της στη διαχείριση και αντιμετώπιση των μεγάλων κρίσεων. Είναι δεδομένο ότι η μεγάλη κοινωνική κρίση που αναπτύσσεται δεν είναι παροδική αλλά είναι μια κρίση διαρκείας η οποία θα μεγαλώνει το επόμενο διάστημα. Την στιγμή μάλιστα που και ο πόλεμος στην Ουκρανία, αλλά και η ανεπάρκεια, οι παράλογες αποφάσεις και η επιμονή στις αποτυχημένες νεοφιλελεύθερες συνταγές διαχείρισης των μεγάλων κρίσεων από την Ε.Ε. δεν συμβάλουν στην αποκλιμάκωση των κρίσεων αυτών, αλλά στο γιγάντωμά τους.

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι πολύ πιθανό η κυβέρνηση Μητσοτάκη να προσπαθήσει να προχωρήσει σε εκλογές το συντομότερο δυνατό, ακόμα και νωρίς το φθινόπωρο. Δεν είναι τυχαίο, ότι το τελευταίο διάστημα προσπαθεί μετ’ επιτάσεως να αλλάξει την ατζέντα. Δημιουργεί πολεμικό κλίμα εντός των σχολών, και επενδύει στην καταστολή στο ΑΠΘ. Ετοιμάζεται να νομοθετήσει ένα ακόμα αντιδραστικό νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ. Με πρόσχημα την κατάσταση στο ΑΠΘ, προσπαθεί να επαναφέρει το δόγμα «νόμος και τάξη», να συσπειρώσει το ακροατήριο της. Διαχειρίζεται με επιπολαιότητα και μικροπολιτική σκοπιμότητα και κοντόφθαλμη λογική τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, ειδικά τα ζητήματα που αφορούν τις σχέσεις μας την Τουρκία. Χωρίς να παραβλέπεται βέβαια η επιθετική ρητορική, η αναθεωρητική λογική και στρατηγική του τούρκου προέδρου Ερντογάν.  Δεν διστάζει να εντάξει και να δεσμεύσει τη χώρα στους ατλαντικούς σχεδιασμούς και επιδιώξεις. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η συμφωνία για την επέκταση των αμερικανικών βάσεων στην Αλεξανδρούπολη και η αποστολή εκ νέου και εν κρυπτώ πολεμικού οπλισμού και οχημάτων στην Ουκρανία, άρα η ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας στο πόλεμο που συνεχίζεται στην Ουκρανία. Πρέπει να είναι ξεκάθαρο, η Ελλάδα οφείλει να αποτελεί πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή, να χρησιμοποιεί κάθε διπλωματικό μέσο για τον τερματισμό του πολέμου, να στηρίζει τους πρόσφυγες και τους ανθρώπους που ξεριζώνονται από τις περιοχές τους, να προσφέρει ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά σε καμία περίπτωση να μην λειτουργεί ως προκεχωρημένο φυλάκιο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ τίθενται σε θέσεις μάχης, σε απόλυτη εκλογική ετοιμότητα για να δώσουν την μάχη των εθνικών εκλογών όποτε και αν αποφασίσει η κυβέρνηση. Για τις εκλογές που θα γίνουν με απλή αναλογική για πρώτη φορά και για τις οποίες έχουμε καταθέσει και θα συνεχίσουμε να καταθέτουμε την ανοικτή πρόταση προς όλες τις προοδευτικές δυνάμεις και την κοινωνία, για μια νέα προοδευτική διακυβέρνηση που θα εφαρμόσει ένα εναλλακτικό ριζοσπαστικό και ταυτόχρονα ρεαλιστικό σχέδιο που θα απαντά στις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας και της νέας γενιάς. Και το κρίσιμο στοιχείο για να γίνει αυτό πράξη είναι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να είναι πρώτο κόμμα, νικητής των επόμενων εθνικών εκλογών, και αυτό πρέπει να γίνει υπόθεση όλων μας, κάθε μέλους της οργάνωσης και του κόμματος αλλά και κάθε πολίτη που επιθυμεί την ανατροπή των πολιτικών και του καθεστώτος Μητσοτάκη.

Αστυνομοκρατία – Καταστολή στα ΑΕΙ

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, θέλοντας να υπηρετήσει το αφήγημά της για την ανομία που τάχα επικρατεί στα πανεπιστήμια και να προωθήσει την είσοδο ένοπλων αστυνομικών στις Σχολές, εφαρμόζει συντονισμένα ένα σχέδιο τεχνητής έντασης και προβοκάρει την φοιτητική κοινότητα, διαταράσσοντας την ακαδημαϊκή λειτουργία, αλλά και θέτοντας σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, με απρόκλητες επιθέσεις στο σωρό και με τη χρήση χημικών και όπλων. Το πρόσφατο περιστατικό του σοβαρού τραυματισμού του φοιτητή των ΤΕΦΑΑ, εντός του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου μετά από ευθεία βολή αστυνομικού με χειροβομβίδα κρότου-λάμψης εναντίον του, είναι το τελευταίο σοκαριστικό παράδειγμα της ακραίας καταστολής που εφαρμόζεται αδίστακτα και αποτελεί προμήνυμα ενός δυσοίωνου μέλλοντος για τους φοιτητές/τριες των Ελληνικών Δημόσιων Πανεπιστημίων.

Το σκηνικό έντασης που δημιουργείται εντάσσεται στην ευρεία προσπάθεια της κυβέρνησης να στοχοποιήσει ακόμα περισσότερο τη νεολαία, και καμία σχέση δεν έχει με πάταξη της δήθεν ανομίας. Η εικόνα αυτή των πάνοπλων αστυνομικών εντός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων αποτελεί κίνηση αποπροσανατολισμού της κοινωνίας από τα πραγματικά της προβλήματα, προσπάθεια δημιουργίας κοινωνικής έντασης και επαναφοράς του δόγματος «νόμος και τάξη» σε όλα τα πεδία της κοινωνικής ζωής. Σε κάθε περίπτωση είναι γεγονός, ότι το κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης με τις μεγάλες αντικατασταλτικές συγκεντρώσεις στην Θεσσαλονίκη και την Αθήνα αποτελεί παρακαταθήκη και υπόσχεση αντίστασης στα σχέδια της κυβέρνησης.

Η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ αγωνίζεται για την υπεράσπιση του ασύλου της δημοκρατίας και των κοινωνικών αγώνων μέσα στα Πανεπιστήμια, και διεκδικούμε την θεσμική επαναφορά του. Από την πρώτη στιγμή της εξαγγελίας εγκατάστασης ΟΠΠΙ μέσα στις πανεπιστημιακές σχολές, βρισκόμαστε στο δρόμο, ενεργό κομμάτι του φοιτητικού αντικατασταλτικού κινήματος που έχει δημιουργηθεί, διεκδικώντας ένα πανεπιστήμιο ελεύθερο και ανοιχτό, μακριά από λογικές αυταρχισμού και αστυνομοκρατίας. Συνεχίζουμε αταλάντευτα στην ίδια κατεύθυνση, και αγωνιζόμαστε ώστε τα Πανεπιστήμιά μας να αποτελούν χώρους πραγματικής μόρφωσης, ελεύθερης έκφρασης, δημιουργίας και αγώνα, ενάντια στις ακροδεξιές φωνές που θέλουν να επιβάλλουν τον αυταρχισμό και την καταστολή κάθε αντίθετης άποψης.

 

Νέο Νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ – Μια νέα μάχη για το φοιτητικό κίνημα

Η Υπουργός Παιδείας έθεσε σε διαβούλευση το νέο νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Οι «Νέοι Ορίζοντες για τα ΑΕΙ» όπως ονομάζεται αποτελεί ένα νομοσχέδιο βγαλμένο από τα παλιά που έρχεται να κατεδαφίσει όσα έχουν απομείνει από το Δημόσιο, Δωρεάν και Δημοκρατικό Πανεπιστήμιο. Το εν λόγω νομοσχέδιο φέρνει αντιδραστικές αλλαγές στον τρόπο συγκρότησης των προγραμμάτων σπουδών, υπονομεύοντας τα ενιαία αντικείμενα και πτυχία. Εκπαραθυρώνει τη δημοκρατία από τον τρόπο λειτουργίας και τη διοίκηση των ιδρυμάτων. Επαναφέρει τα συμβούλια ιδρύματος με εξωπανεπιστημιακούς διοικητές και διορισμένους πρυτάνεις. Αφαιρεί το δικαίωμα της συνδιοίκησης από το σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας. Επιβάλει ενιαία ψηφοδέλτια και προσπαθεί με αυτόν τον τρόπο να ελέγξει τους φοιτητικούς συλλόγους. Προωθεί την ακόμα περισσότερο ιδιωτικοοικονομική λειτουργία του Δημόσιου Πανεπιστημίου. Απελευθερώνει τα δίδακτρα των μεταπτυχιακών. Ανοίγει τον δρόμο για την ίδρυση μεταπτυχιακών κατά παραγγελία μεγάλων επιχειρήσεων. Εντείνει την σύνδεση των μεταπτυχιακών και διδακτορικών προγραμμάτων σπουδών με φορείς της αγοράς. Δίνει την δυνατότητα στα ΑΕΙ να συμμετέχουν σε εταιρικά σχήματα και να προβαίνουν σε εμπορικές δραστηριότητες.

Το νέο νομοσχέδιο “συναντιέται” με την πανεπιστημιακή αστυνομία η οποία αναμένεται να εγκατασταθεί στα ιδρύματα από στιγμή σε στιγμή. Δημιουργείται έτσι μια εκρηκτική κατάσταση στον χώρο των ΑΕΙ η οποία το επόμενο διάστημα αναμένεται να κορυφωθεί. Οι δυνάμεις νεολαίας και κόμματος στα πανεπιστήμια θα πρέπει να συντονίσουν την δράση τους και να οργανώσουν τον αγώνα για την ανακοπή των κυβερνητικών σχεδίων. Η στρατηγική μας θα πρέπει να λαμβάνει υπόψιν την περαιτέρω φθορά της κυβέρνησης και την συρρίκνωση της ηγεμονίας της.

Ζητούμενο στην παρούσα χρονική στιγμή, ακόμη και μέσα σε περίοδο εξεταστικής, είναι η ανασύνταξη του φοιτητικού κινήματος. Βασική προϋπόθεση είναι η άμεση εμπλοκή της πλειοψηφίας των φοιτητών/τριών που δεν έχουν ενεργή συνδικαλιστική δράση αλλά βιώνουν τις επιπτώσεις της κυβερνητικής πολιτικής σε όλα τα πεδία.  Εάν δεν επιτευχθεί η μαζικοποίηση του φοιτητικού κινήματος δεν μπορεί να υπάρξει προοπτική πολιτικής νίκης. Οι οργανώσεις σπουδάζουσας το αμέσως επόμενο διάστημα πρέπει να πρωτοστατήσουν στην ενημέρωση των φοιτητών/τριών στα αμφιθέατρα σε σχέση με το νέο ν/ς, να λάβουν πρωτοβουλίες και να δημιουργήσουν γεγονότα στο πανεπιστήμιο που μπορούν να κινητοποιήσουν και να συσπειρώσουν ευρύτερες δυνάμεις.

Η πρόσφατη σύγκρουση αριστερισμού και Α-Α χώρου με την αστυνομία στο χώρο του ΑΠΘ, δεν έχει καμία απολύτως νομιμοποίηση από τους φοιτητικούς συλλόγους. Αναπαράγει λογικές πεφωτισμένης πρωτοπορίας και συμβάλει στην απομαζικοποίηση του αγώνα τη στιγμή που απαιτείται άμεση συστράτευση και συσπείρωση όλων των δυνάμεων. Τέτοιες πρακτικές, αποπροσανατολίζουν τον κόσμο από την μεγάλη εικόνα, που είναι η συνολική κυβερνητική στρατηγική της δημιουργίας ενός πανεπιστημίου Α.Ε. υπό αστυνομική επίβλεψη.

Φοιτητικές εκλογές – Αποκαθήλωση της ΔΑΠ  μετά από τρεις δεκαετίες

Οι φετινές φοιτητικές εκλογές διεξήχθησαν κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες και εκ των πραγμάτων είχαν ειδική σημασία. Αφενός είναι οι πρώτες φοιτητικές εκλογές μετά από τρία χρόνια (οι προηγούμενες είχαν γίνει το 2019), ύστερα από δύο χρόνια πανδημίας, η οποία κράτησε τα ΑΕΙ κλειστά για μεγάλο διάστημα. Αυτό δημιούργησε μια νέα κατάσταση, αποξενώνοντας τους/τις φοιτητές/-τριες από τον κοινωνικό τους χώρο και περιορίζοντας την πολιτική συζήτηση, τη συλλογική και κινηματική δράση και διεκδίκηση. Είναι σαφές ότι για ένα σημαντικό τμήμα φοιτητών αυτές ήταν οι πρώτες φοιτητικές εκλογές που συμμετείχαν. Από την άλλη, η πανεπιστημιοποίηση των ΤΕΙ που ολοκληρώθηκε για όλα τα ιδρύματα πριν από τρία χρόνια, η οποία οδήγησε στην ίδρυση νέων τμημάτων και στη συγχώνευση άλλων, δημιούργησε εντελώς καινούργιες συνθήκες για μια σειρά από σχολές και τμήματα κυρίως στην περιφέρεια. Σε αυτά, μπορεί να μην είχαν δημιουργηθεί καν φοιτητικοί σύλλογοι, ή αν είχαν να μετρούσαν ορισμένες εβδομάδες ζωής.

Αποτιμώντας τα αποτελέσματα των φετινών φοιτητικών εκλογών, το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει είναι ο καταποντισμός των δυνάμεων της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ (έχασε περισσότερες από 11000 ψήφους) και η αποκαθήλωση της από την πρώτη θέση μετά από περισσότερό από τρεις δεκαετίες. Όσο και αν η ΔΑΠ, μαζί με τα φιλοκυβερνητικά μέσα προσπάθησαν να παρουσιάσουν αντιπαραθετικά αποτελέσματα με διάφορα «εκλογομαγειρέματα» –ενδεικτικό είναι ότι πχ η ΔΑΠ παρουσιάζει αποτελέσματα σε συλλόγους που δεν έγιναν ποτέ εκλογές όπως στο Παν. Θεσσαλίας–, η εικόνα των αποτελεσμάτων είναι αμείλικτη. Η ΔΑΠ έχασε την πρωτιά στην συντριπτική πλειοψηφία των ιδρυμάτων πανελλαδικά, στα μεγάλα ιδρύματα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, ακόμα και στα παλαιά «κάστρα» της όπως το Πανεπιστήμιο Πειραιά, που είχε αυτοδυναμία. Μαζί με τη ΔΑΠ πτώση είχαν και οι δυνάμεις της ΠΑΣΠ πανελλαδικά. Στον αντίποδα, οι δυνάμεις της αριστεράς στα πανεπιστήμια αυξάνουν τις δυνάμεις τους απόλυτα και ποσοστιαία, με τη μερίδα του λέοντος προφανώς να ανήκει στην Πανσπουδαστική. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι η Πανσπουδαστική έκανε τις δικές της αλχημείες σε μια σειρά από συλλόγους της περιφέρειας, με συλλόγους που δημιουργήθηκαν σε μια νύχτα και συμμετείχε μόνο αυτή. Παρόλ’ αυτά αυτό δεν μπορεί να αμφισβητήσει την πρωτιά της πανελλαδικά.

Το αποτέλεσμα αυτό δεν ήρθε τυχαία, και οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Αποτυπώνει καταρχάς την αποδυνάμωση των πελατειακών δικτύων και των μηχανισμών της ΔΑΠ, στα οποία τόσα χρόνια βάσιζε την εκλογική καταγραφή της – ως αποτέλεσα πιθανόν και της πανδημίας. Αλλά αποτυπώνει και ένα νέο κλίμα αντίστασης και πολιτικής ανατροπής που διαμορφώνεται μέσα στα ΑΕΙ. Είναι εμφανές ότι το μαζικό κίνημα που αναπτύχθηκε την προηγούμενη χρονιά, απέναντι στις πολιτικές του Υπουργείου Παιδείας, την ίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας, την υποβάθμιση και υποχρηματοδότηση των ΑΕΙ, αποτυπώθηκε και στην κάλπη. Σε αυτό το κλίμα έρχεται να προστεθεί η αγανάκτηση των νέων που ασφυκτιούν και αντιδρούν συνολικά απέναντι στη νεοφιλελεύθερη διαχείριση και τα ανεπαρκή μέτρα της κυβέρνησης Μητσοτάκη απέναντι στις μεγάλες κρίσεις που ταλανίζουν την νέα γενιά. Άλλωστε, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ αποτελεί τη νεολαία του Μητσοτάκη στα πανεπιστήμια, τον καλύτερο εκφραστή και υποστηριχτή των πολιτικών αυτών.  Στο κλίμα αυτό πάτησε και αναδείχθηκε πρώτη και η ΠΚΣ. Ως εκ τούτου, λοιπόν, η κυβέρνηση Μητσοτάκη βγαίνει ηττημένη από αυτή τη μάχη, ενώ το κλίμα πολιτικής ανατροπής που εκφράστηκε στη φοιτητική κάλπη είναι δεδομένο ότι θα εκφραστεί και στην κάλπη των εθνικών εκλογών όποτε και αν αυτές διεξαχθούν, και είναι στοίχημα να κατορθώσουμε αυτό να αποτυπωθεί με την στήριξη του σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Παρόλα τα παραπάνω, δεν μπορεί να μην επισημανθεί η σημαντική μείωση της συμμετοχής. Είναι γεγονός ότι φέτος ψήφισαν πανελλαδικά περίπου 15 χιλιάδες λιγότεροι φοιτητές σε σχέση με το 2019. Κάτι που  από τη μία μπορεί να ήταν αναμενόμενο, λόγω της μείωσης των εισακτέων φέτος που κόπηκαν από την ελάχιστη βάση εισαγωγής, αλλά και λόγω των συγχωνεύσεων και του κλεισίματος τμημάτων που ήδη έχει ξεκινήσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη.  Από την άλλη όμως, παρότι η μείωση αυτή αποτυπώνεται κυρίως στις σχολές που καταποντίστηκε η ΔΑΠ, καταδεικνύει ως ένα βαθμό και την κρίση που διέρχεται εν γένει ο φοιτητικός συνδικαλισμός και η συλλογική εκπροσώπηση και δράση στις σχολές.

Με βάση λοιπόν τα νέα αποτελέσματα και την κυριαρχία – πλειοψηφία των δυνάμεων της αριστεράς στα πανεπιστήμια, προκύπτει ως ζητούμενο ένα επόμενο κοινό βήμα για το σύνολο της φοιτητικής κοινότητας. Αυτό της προσπάθειας για την ανασύσταση των δομών του φοιτητικού κινήματος, της φοιτητικής εκπροσώπησης στα όργανα διοίκησης και ιδιαίτερα της διεξαγωγής πανσπουδαστικού συνεδρίου και ανασυγκρότησης της ΕΦΕΕ. Αυτό μπορεί να δώσει μια νέα ώθηση στις φοιτητικές διεκδικήσεις, να επιλύσει παθογένειες όπως το αλαλούμ με τα αποτελέσματα κάθε χρόνο, στον αντίποδα των σχεδίων της Κεραμέως, που ετοιμάζεται να νομοθετήσει την κατάργηση της φοιτητικής εκπροσώπησης και των παρατάξεων.

Αποτίμηση των αποτελεσμάτων του Bloco.

Οι δυνάμεις της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ έδωσαν και αυτή τη χρονιά τη μάχη των φοιτητικών εκλογών σε περισσότερες από 100 σχολές πανελλαδικά μέσα από τα σχήματα του BLOCO. Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι το BLOCO ξεκίνησε την παρέμβαση του μετά το 2016 στα ΑΕΙ, από το μηδέν, σε περιόδους έντονης αντιπαράθεσης στις σχολές και μετρά μόλις 6 χρόνια ζωής, με δύο εξ αυτών να είναι τα χρόνια της πανδημίας. Παρόλ’ αυτά κατόρθωσε να αυξήσει σημαντικά τον αριθμό των σχολών που κατέβασε ψηφοδέλτια φέτος (110 από 49), να διπλασιάσει την εκλογική καταγραφή του (απόλυτα και ποσοστιαία) και να υπερτριπλασιάσει τις έδρες του στα ΔΣ των φοιτητικών συλλόγων πανελλαδικά (45 από 13). Είναι σημαντικό επίσης ότι στις φετινές εκλογές συμμετείχαμε ακόμα και σε περιφερειακά τμήματα που στο παρελθόν δεν είχαμε κατορθώσει να έχουμε παρουσία (Καλαμάτα, Φλώρινα, Χίος, Σάμος, Ρόδος κλπ), ενώ αρνητικά κρίνεται η αδυναμία να συγκροτήσουμε ψηφοδέλτια σε μεγάλα ιδρύματα της περιφέρειας (Παν. Θεσσαλίας, Κομοτηνή με εξαίρεση τη νομική, Ηράκλειο, Πολυτεχνείο Κρήτης).

Είναι κατανοητό επομένως ότι το BLOCO βγαίνει ενισχυμένο από τις φετινές εκλογές, χωρίς όμως να καταφέρει να πραγματοποιήσει άλμα στην πορεία αυτή. Διατηρεί ακόμα ένα μικρό πανελλαδικό ποσοστό, αναντίστοιχο σε κάθε περίπτωση με την επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στη νέα γενιά. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο  παρότι ακόμα υπάρχει πολύς δρόμος μπροστά, μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι έχουν τεθεί τα θεμέλια για μια ισχυρότερη παρουσία των δυνάμεων μας την επόμενη μέρα, λαμβάνοντας υπόψιν την αύξηση των σχολών που παρεμβαίνουμε και έχουμε έδρες στα ΔΣ, καθώς και ότι σε μια σειρά από κεντρικά ιδρύματα πανελλαδικά σημειώνει μια σημαντική δυναμική και αύξηση, κατορθώνοντας να συγκροτήσει και μαζικά ψηφοδέλτια.

Τέλος, αξίζει να τονιστεί η απόλυτα εχθρική στάση της ΠΑΣΠ στις σχολές που είχε δυναμική. Με θράσος και απίστευτες προφάσεις κατόρθωσε, όπου είχε την πλειοψηφία, να εμποδίσει την κατάθεση των ψηφοδελτίων του Bloco, σε 3 τμήματα πανελλαδικά, από τα 5 που συνολικά εμποδιστήκαμε να κατέβουμε. Δεν μπορεί να μην αναφερθεί επίσης τα περιστατικά τραμπουκισμού μελών μας, από ομάδες με αντικοινωνική δράση, στη Φιλοσοφική, τα επεισόδια σε ΓΠΑ και ΠΑΠΕΙ, που οδήγησαν στη μειωμένη συμμετοχή, καθώς και την εκφυλιστική κατάσταση στην ΑΣΟΕΕ, όπου για μία ακόμα φορά η ΠΑΣΠ με τη ΔΑΠ έκαναν εκλογές μόνες τους εκτός πανεπιστημίου. Στον αντίποδα, το Bloco μαζί με τις υπόλοιπες δυνάμεις συμμετείχαν σε εκλογές εντός της ΑΣΟΕΕ, χωρίς προβλήματα, δημιουργώντας μια νέα συνθήκη, όχι πάντως εύκολη, για τον Φοιτητικό Σύλλογο την επόμενη μέρα.

Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ – Για μια νέα αρχή, για την Ανατροπή

Το 3ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Μετά από 6 χρόνια και συνεχείς αναβολές λόγω της πανδημίας κατορθώσαμε να βρεθούμε ξανά, να συζητήσουμε, να αλληλεπιδράσουμε και να αποφασίσουμε συλλογικά. Η μαζική συμμετοχή χιλιάδων συνέδρων και παρατηρητών, η εναρκτήρια προγραμματική και ιδεολογική ομιλία του σ. Προέδρου, οι εκατοντάδες τοποθετήσεις, έδωσαν τον τόνο για τις μάχες του επόμενου διαστήματος. Στη μεγάλη εικόνα του συνεδρίου, ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαφωνίες, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ελπιδοφόρο, με κυρίαρχη την αυτοπεποίθηση για τις ιδέες και το σχέδιο μας, τον δυναμισμό για τις μάχες του επόμενου διαστήματος, και ιδιαίτερα την πολιτική αλλαγή και τη νίκη απέναντι στη κυβέρνηση Μητσοτάκη. Μικρές εντάσεις που μπορεί να υπήρξαν, καθώς και φαινόμενα οπαδισμού που δεν συνέβαλλαν στο διάλογο, δεν αποτέλεσαν την κύρια εικόνα του συνεδρίου, και είναι θετικό ότι τα μέλη της οργάνωσης μας δεν ενεπλάκησαν σε αυτά. Το συνέδριο, λοιπόν αποτέλεσε ένα νέο προωθητικό βήμα, ένα νέο σημείο τομής και υπέρβασης για το κόμμα μας.

Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι το τετραήμερο των εργασιών του συνεδρίου, διατυπώθηκαν και αποτυπώθηκαν όλες οι διαφορετικές εκτιμήσεις, προσεγγίσεις και απόψεις. Είναι γεγονός ότι το ζήτημα που κυριάρχησε στη συζήτηση ήταν ο τρόπος εκλογής της ΚΕ και του προέδρου, με συνέπεια πράγματι οι περισσότερες τοποθετήσεις να περιστρέφονται γύρω από αυτό.  Οι διαφορετικές απόψεις είναι πλούτος για το χώρο μας, και το συνέδριο είναι ο χώρος ώστε αυτές να διατυπωθούν. Αρκεί βέβαια να γίνεται σε ένα πλαίσιο που δεν δημιουργεί στρεβλά δίπολα  (προεδρικοί και μη προεδρικοί , κόμμα των μελών ή κόμμα των αυθεντιών ) τα οποία καταρρίφθηκαν κιόλας την επόμενη του συνεδρίου.

Παρόλ’ αυτά, ωστόσο, είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι τελικά οι κρίσιμες πολιτικές αποφάσεις, το κείμενο των Θέσεων και η Πολιτική απόφαση του συνεδρίου υπερψηφίστηκαν ομόφωνα από τους συνέδρους, αποτυπώνοντας έτσι με το καλύτερο τρόπο ότι από αυτό το συνέδριο βγαίνουμε σαν κόμμα συνολικά ενισχυμένοι και ενωμένοι. Με ένα πολιτικό σχέδιο και προγραμματικές θέσεις που μας συνέχουν όλους και όλες, και προφανώς μας δεσμεύουν την επόμενη μέρα του συνεδρίου. Τίποτα όμως δεν τελειώνει σε ένα κείμενο ή σε μια απόφαση. Είναι υπόθεση όλων μας να θέσουμε τους εαυτούς μας και κάθε μέλος σε θέσεις μάχης. Έχουμε στρατηγική και σχέδιο, έχουμε προτάσεις, χρειάζεται όλοι να μπούμε μπροστά στις μάχες της επόμενης μέρας, για την ηγεμονία των ιδεών μας, σε όλους τους χώρους που δραστηριοποιείται η νέα γενιά.

Σχετικά με τις αλλαγές που αφορούν τη λειτουργία του κόμματος, στο νέο καταστατικό υπάρχουν σημαντικές καινοτομίες και αλλαγές, οι βασικότερες από τις οποίες ενσωματώθηκαν ομόφωνα. Με σαφή πλειοψηφία εγκρίθηκε η εκλογή της συλλογικής μας ηγεσίας, Προέδρου και Κεντρικής Επιτροπής, από το σύνολο των μελών, κάτι που αποτελεί μια καινοτομία, πρωτόγνωρη για τα κόμματα σε Ελλάδα και Ευρώπη, που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά ενώ για τις υπόλοιπες αλλαγές, για τις οποίες υπήρχαν διαφορετικές προτάσεις οι ψηφοφορίες πραγματοποιήθηκαν ηλεκτρονικά, καθώς δεν κατέστη δυνατό να πραγματοποιηθεί καταμέτρηση στο συνέδριο.  Παρότι αυτό αποτέλεσε μια οργανωτική αδυναμία – με κυριότερη τη μη παρουσίαση των αλλαγών στο σώμα του συνεδρίου- εν τέλει, η ψήφιση τους ολοκληρώθηκε με επιτυχία το διήμερο 14-15 Μαΐου, ταυτόχρονα με την έγκριση του συνόλου του καταστατικού. Επομένως πλέον έχουμε ενα νέο και σύγχρονο καταστατικό, με σημαντικές αλλαγές, οι οποίες θα κριθούν και από την εφαρμογή τους, το οποίο οφείλουμε να σεβόμαστε όλοι και όλες.

Η οργάνωση μας συμμετείχε μαζικά στις διαδικασίες με περισσότερους από 200 συνέδρους από όλη την Ελλάδα, και πολλούς ακόμα παρατηρητές. Έδωσε τον τόνο και τον παλμό με την παρουσία της στις εξέδρες. Συνέβαλε στον διάλογο με τις τοποθετήσεις μελών της και τη συμμετοχή μας στα θεματικά τραπέζια που διοργανώθηκαν. Είναι γεγονός ότι κατάφερε να τοποθετηθεί μόνο ένας μικρός αριθμός μελών μας που είχαν δηλωθεί, γεγονός προβληματικό, αν και είναι κατανοητό ότι σε ένα τόσο μαζικό συνέδριο με εκατοντάδες συνέδρους δεν είναι πάντα εφικτό (σε αυτό ενδεχόμενα συνετέλεσε και η έλλειψη μέλους της νεολαίας από το προεδρείο). Η οργάνωσή μας κατέθεσε επίσης και ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο προτάσεων-δεσμεύσεων για τη νέα γενιά, οι οποίες ομόφωνα ενσωματώθηκαν στο παράρτημα των εμβληματικών δεσμεύσεων του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ενώ ταυτόχρονα, για πρώτη φορά στο καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ υπάρχει αναφορά για την ένταξη των νέων κάτω των 30 ετών κατά προτεραιότητα στη νεολαία. Η διατύπωση αυτή, παρότι δεν αποτυπώνει πλήρως την πρόταση μας, είναι μια ρύθμιση που έγινε ομόφωνα αποδεκτή. Κατανοούμε όμως, ότι και αυτή όπως και όλες οι ρυθμίσεις του καταστατικού θα κριθούν από την  τήρηση της εφαρμογής τους την επόμενη μέρα του συνεδρίου.

Εσωκομματικές εκλογές 15 Μαίου – ένα άλμα για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ

Αναμφισβήτητα, και παρά τις όποιες διαφωνίες είχαν διατυπωθεί το προηγούμενο διάστημα σχετικά, η εσωκομματική διαδικασία εκλογής της νέας κεντρικής επιτροπής και του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αποτέλεσε ένα σημαντικό πολιτικό γεγονός για τη χώρα. Η σύνδεση της διαδικασίας αυτής με την προσπάθεια για την αναγκαία πολιτική αλλαγή και την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, κινητοποίησε χιλιάδες πολίτες να κάνουν ένα αποφασιστικό βήμα. Να συμμετέχουν στη διαδικασία εκλογής του προέδρου, να δώσουν έτσι ένα μήνυμα συμμετοχής και ενεργοποίησης, στηρίζοντας το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, εγγραφόμενοι ως νέα μέλη.

Η διαδικασία αυτή αποτέλεσε μια διαδικασία τομής και υπέρβασης για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, καθώς μέσα σε μια μέρα κατόρθωσε να τριπλασιάσει τα μέλη του – στην ψηφοφορία συμμετείχαν περισσότερα από 150 χιλιάδες μέλη- διαμορφώνοντας έτσι μια νέα μέρα για το κόμμα. Το στοίχημα της επόμενης μέρας για τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ είναι αυτή η νίκη πέρα από ποσοτική να είναι και ποιοτική, καταφέρνοντας να καταστήσουμε τα νέα μέλη ενεργούς φορείς του πολιτικού σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία. Είναι ένα στοίχημα το οποίο θα κληθούν να κερδίσουν τόσο οι τοπικές οργανώσεις όσο και η ηγεσία. Διότι το νέο καταστατικό μπορεί να εισάγει ορισμένα ριζοσπαστικά στοιχεία που βοηθούν στην ενεργότερη συμμετοχή των μελών στην κομματική ζωή στις συνθήκες της εποχής μας (υβριδική λειτουργία, εσωτερικά δημοψηφίσματα, 50% ποσόστωση φύλου) όμως δεν είναι πανάκεια και από μονές τους δεν πρόκειται να φέρουν την ουσιώδη ενεργοποίηση των μελών.

Ανάμεσα σε αυτούς υπήρχαν και πολλοί νέοι και νέες, γεγονός που οφείλει να οδηγήσει και στην σημαντική μαζικοποίηση της οργάνωσής μας. Είναι γεγονός ότι η οργάνωση μας, με την παρουσία της στα εκλογικά κέντρα την ημέρα αυτή, προσπάθησε να προσεγγίσει όλον αυτόν τον κόσμο, και κυρίως τους φοιτητές και φοιτήτριες ενόψει και της μάχης των φοιτητικών εκλογών. Όπως ήταν αναμενόμενο ωστόσο, λόγω και του μικρού διαστήματος -μόλις τριών ημερών- με τις φοιτητικές εκλογές, δεν κατορθώσαμε να εμπλέξουμε, στο βαθμό που θα θέλαμε, τα νέα μέλη που προσήλθαν στις εσωκομματικές κάλπες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι πλέον ένα πολύ μαζικότερο κόμμα, και αυτό αποτελεί το πιο δυνατό στοιχείο στην μάχη για την ανατροπή των πολιτικών Μητσοτάκη και την πολιτική αλλαγή. Το επόμενο διάστημα είναι αναγκαίο να προχωρήσει η οργανωτική ανασυγκρότηση του κόμματος, με νέους μηχανισμούς και διαδικασίες επαφής με τα νέα μέλη, προκείμενου αυτά να ενεργοποιηθούν περεταίρω και να εμπλακούν στην καθημερινότητα των οργανώσεων.